In the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit.
Dear brothers and sisters,
The Eternal God, to whom the heavens are the throne and the earth is the foothold, Who Became Man for the sake of our salvation, enters Jerusalem today. He enters Jerusalem by riding a small donkey, as prophesied by the prophets of the Old Testament. We heard the following story from the Evangelical reading at the Holy Liturgy today.
After instructing His disciples, the apostles, not to seek primacy the Lord Jesus Christ went to Jericho. When He got out of the city He cured a blind man and then He arrived in Bethany, where He resurrected Lazarus who had been deceased for four days. Lazarus was a friend of the Lord, and at the same time he was a rich man. At his home, his sisters Martha and Mary prepared dinner for the Lord Jesus. Martha took care of the preparation of the table, while Mary took a bottle of precious ointment and anointed the feet of the Lord Jesus and wiped His feet with her hair. The treacherous Judas grumbled about using up the precious fragrant, on the alleged reason that it could have been sold and the money could have been divided to the poor. But Christ resisted this wicked thought, saying: “Leave her be! She saved it for the day of my burial; because you always have the poor beside you, and you do not always have Me.” (John 12, 7 – 8) Great humility is shown by our Saviour despite knowing that they are preparing to kill Him. He says, “But one of you is the devil.” (John 6, 70). Christ does not say who it is, giving him the opportunity for repentance and correction.
The news about the resurrection of Lazarus in Bethany, was spread very quickly in Jerusalem. Lord Jesus Christ had previously healed from severe illnesses, raised the dead, but those treatments did not cause great interest among the people. They did not cause great interest because they happened among the ordinary people. But the news of the resurrection of Lazarus caused enormous interest because he was a prominent and important person. Many of the people believed in Christ and in His teaching. Therefore, on the next day, when Christ will enter Jerusalem with glory, He will be greeted by a huge crowd of people who will greet him shouting, “Hosanna! Blessed is He who comes in the name of the Lord, the King of Israel!” (John 12: 13).
Christ is welcomed like a King, ceremonially, with spreading of clothes and green twigs on the path, just as the Roman kings and military leaders were welcomed after returning from a significant victory for the kingdom. Even though Christ has repeatedly said that His Kingdom is not from this world and is not temporary, but it is eternal, He was not understood in the true meaning, neither by the apostles nor by the people. They expected an earthly king who would liberate them from Roman captivity, not the King who would liberate them from sin and eternal torment. The entry of Christ into Jerusalem is in fact the fulfilment of the words of the prophet Zechariah: “Rejoice greatly, O daughter of Zion! Proclaim it aloud, O daughter of Jerusalem; Behold, your king comes to you: He is righteous and saving; He is gentle and mounted upon a donkey, even a young foal” (Zechariah 9: 9). The Apostles understood this prophecy only after the Resurrection of Christ and after His Ascension, that is, after being enlightened by the Holy Spirit on Pentecost. The welcoming of Christ with green twigs, signifies Christs’ victory, that is, by the power of God, He defeats death and the devil.
While the people and children glorified and received Christ in a ceremonial manner, the Pharisees, Sadducees and scribes were perturbed. They were afraid of Christ. They were afraid that the all the people would follow Him. Meanwhile, He severely reproached them for their hypocrisy and unbelief. Whilst people rejoiced, they prepared plans to frame, condemn and kill Him. Using lies and untruths, they will redirect the same people, who today ceremonially salute Christ with the words of “Hosanna,” to ask Pilate to be crucified as the greatest transgressor, along with two robbers, only a few days later.
While celebrating the ceremonial entrance of the Lord Jesus in Jerusalem, let us purify our hearts and souls from all bad thoughts and deeds. Cleansed and spiritually blessed by God’s mercy and His grace, let us be true followers of Christ, disciples and believers, so may we receive mercy of the Lord our God. May we never reject Christ and may we fulfil the will of God. Let us do good deeds, so may we obtain the grace of God to be poured upon us and save our souls, both now and for all eternity.
Amen!
Palm Sunday
- 04. 2018
Church of “St. Dimitrij “- Wollongong, Australia
Во името на Отецот и Синот и Св. Дух!
Драги браќа и сестри,
Предвечниот Бог, на Кого небото Му е престол а земјата подножје, Кој стана Човек заради нашето спасение, денеска влегува во Ерусалим. Влегува во Ерусалим јавајќи на мало осле, онака, како што пророкувале старозаветните пророци. Ова собитие го слушнавме денеска од Евангелското четиво на светата Литургија.
Откако ги поучи Своите ученици – апостолите, да не бараат првенство, Господ Исус Христос отишол во Ерихон. Кога излегол од градот, по пат излекувал еден слеп човек, а потоа пристигнал во Витанија, каде што го воскреснал четвородневниот мртовец Лазар. Лазар бил пријател на Господа, а истовремено бил и богат човек. Во неговиот дом, неговите сестри Марта и Марија, приредиле вечера за Господа Христа. Марта повеќе се грижела за подготовка на трпезата, додека, пак, Марија, зела едно шише со скапоцено миро и ги помазала нозете на Господа Христа и со својата коса ги истрила. Предавникот Јуда негодувал за растурањето на скапоцениот мирис, под изговор дека тоа миро можело да се продаде, а парите да се разделат на сиромасите. Но, Христос се спротивставил на оваа лукава мисла, велејќи: „Оставете ја! Таа го запазила тоа за денот на Моето погребение; оти сиромасите ги имате секогаш покрај себе, а Мене Ме немате секогаш” (Јн. 12, 7 – 8). Колку големо смирение покажува нашиот Спасител и покрај тоа што знаел дека се спремаат да го убијат, па затоа и вели: „Но еден од вас е ѓавол” (Јн. 6, 70). Христос не кажува кој е, давајќи му можност за покајание и поправање.
Веста за воскреснувањето на Лазара во Витанија, во Ерусалим се пренела со голема брзина. Господ Христос и претходно лекувал од тешки болести, подигнувал умрени, но, тие лекувања не предизвикувале голем интерес помеѓу народот. Не предизвикувале голем интерес бидејќи се случувале помеѓу обичниот народ. Но, веста за воскреснувањето на Лазара предизвикала огромен интерес бидејќи бил човек угледен и значаен, и мнозина од народот поверувале во Христа и во Неговото учење. Затоа, утредента, кога Христос свечено ќе влезе во Ерусалим, ќе биде пречекан од огромна маса луѓе, кои ќе Го поздравуваат извикувајќи: „Осана! Благословен е Кој доаѓа во името Господово, Царот Израилев!” (Јн. 12, 13).
Христа Го пречекуваат како Цар, свечено, со постилање на алишта и зелени гранчиња, онака како што ги дочекувале Римските цареви и војсководци по враќањето од некоја значајна победа за царството. И покрај тоа што Христос, повеќе пати ќе каже дека Неговото царство не е од овој свет и не е времено, но вечно, не бил разбран, во права смисла, ниту од апостолите, ниту од народот. Тие очекувале земен цар кој ќе ги ослободи од римското ропство, а не Цар Кој ќе ги ослободи од гревот и од вечните маки. Влегувањето на Христа во Ерусалим, всушност е исполнување на зборовите на пророкот Захариј: „Ликувај од радост, ќерко Сионова, извикувај, ќерко ерусалимска; ете, Царот твој доаѓа при тебе, праведен е и со спасувачка сила, кроток, седнат на осле, рожба на ослицата” (Захариј 9, 9).
Апостолите ова пророштво го разбрале дури по Воскресението Христово, и по Неговото Вознесение, односно, откако биле просветлени од Светиот Дух на Педесетница. Тоа, пак, што Христа Го дочекуваат со зелени гранчиња, тоа ја означува Христовата победа, односно, со Божјата сила ја победува смртта и ѓаволот.
Додека народот и децата Го прославувале и дочекувале на свечен начин Христа, фарисеите, садукеите и книжниците се вознемириле. Тие се плашеле од Христа. Се плашеле дека целиот народ би пошол по Него, а Он, пак, жестоко ги изобличувал за нивното лицемерие и неверие. Додека народот се радува, тие кројат планови како да го наклеветат, осудат и убијат. Служејќи се со лаги и со невистини, ќе го пренасочат овој народ, кој денес свечено Го поздравува Христа со зборовите Осана, само по неколку дена, да бара од Пилат да биде распнат како најголем престапник, заедно со двајца разбојници.
Прославувајќи го свеченото влегување на Господа Христа во Ерусалим, да ги очистиме нашите срца и души од секакви лоши мисли и дела. Па така очистени, и духовно облагодетени со Божјата милост и Неговата благодат, да бидеме вистински Христови следбеници, ученици и верници, па да измолиме милост од Господа Бога. Никогаш да не се откажуваме од Христа и да ја исполнуваме волјата Божја. Да правиме добри дела, па така да измолиме благодатта Божја да се излие врз нас и да ги спасиме нашите души, сега и во сета вечност. Амин!
Беседа за Цветници
01.04. 2018 година
Храм „Св. Димитриј” – Волонгонг, Австралија